Veel mensen proberen de goede moed in de crisis te houden. Kent u dat? Al die geweldige grappige filmpjes, warme mailtjes, berichten op facebook die bijna een traan oproepen. Het is de mooie kant van feestboek en de sociale media. Het willen geven aan de ander. Zelfs al irriteert het je, we mogen in tijden van crisis, of misschien wel altijd, mild zijn naar de ander en ontvangen wat de ander ons goed bedoelt doet toekomen. Kom maar op met de geredde koala’s.

Kadootjes…[?]

Ik ben nog opgevoed met ‘Je mag een gegeven paard niet in de bek kijken’ en in mijn opvoeding was het super onbeleefd om kadootjes niet waarderend te ontvangen. Als je een jurkje kreeg, dan zei je “dankjewel tante Anna”. Je moeder neemt een foto met jou en het jurkje, bij een volgende bijeenkomst, en die wordt naar de betreffende tante gestuurd, om aan te geven hoe dankbaar je bent.

Deze houding levert je soms een hoop prullaria op waarvan je denkt wat moet ik ermee, maar aan de andere kant levert het soms ook zo’n ontroerend moment op, als iemand iets speciaal voor jou heeft uitgezocht en het kadootjes precies in de roos schiet. Iemand heeft jou gezien en speciaal voor jou iets gekocht. Dat is niet persé een groot kado, maar, het is precies het goede kado. Niet iedereen heeft dat talent, maar zulke kado’s koester je. Dan voel je je gezien.

De virtuele kado’s zijn soms willekeurig, gekopieerd van een ander, maar soms ook heel persoonlijk, of geweldig goed bedacht. Ik slurp ze, want ik ben wel zo’n mens wat in tijden van isolatie de positieve stimulans van anderen goed kan gebruiken. Als kind heb ik een periode vrij geïsoleerd in een ziekenhuis gelegen met weinig externe stimulans, en ik weet wat dit met je doet. Ik leef mee met de mensen die zonder bezoek in het ziekenhuis liggen, of op de intensive care alleen liggen, en ik weet hoe bijzonder de mensen zijn in ziekenhuizen, die dit erkennen, en het onderdeel van hun werk in de verpleging maken om hier aandacht voor te blijven hebben, zelfs in krankzinnige momenten.

Humor als middel

Humor is een belangrijk wapen tegen angst, tegen eenzaamheid, tegen vertwijfeling. Niet om je gevoelens weg te drukken, maar om verlichting te geven. Mijn moeder heeft vasculair dementie en dit geeft haar op dit moment een voordeel, er is sprake van een ongekende vrolijkheid. Iedere keer als de lieve verzorging in de ouderen-zorgwoning van mijn ouders, de kans kan nemen om ons met whatsapp met haar te verbinden, komt de vrolijkheid via het scherm je tegemoet.

Mildheid in tijden van crisis is een uitdaging. Je bent immers ook boos, ongerust en druk in het hoofd. Maar laten we ontvangen wat anderen ons in positieve zin gunnen. Mocht mijn moeder, wat niet ondenkbaar is, overlijden in deze periode, dan ben ik haar dankbaar voor alle vrolijkheid en levenslust die zij mij nu via het schermpje toewerpt en de kusjes, en de ‘wat zeg je, ik versta d’r nie hoor!’, alles, alles, laat maar komen, ik ontvang het graag.

Zure boze mensen

En al die zure mensen, ik maak me zorgen om jullie, maar ik weet me geen raad met jullie. Alle agressieve mensen, jullie woorden zijn niet zonder effect, ze komen hard binnen, maar wat wil je bij mij en anderen bereiken? Heel eerlijk, ik kan die agressie missen als kiespijn. Je mag het met mij en iedereen oneens zijn, maar maak van sociale media geen vuilnisbak, ik ga liever niet in de bagger zitten. Ik kijk liever naar de mooie dingen, de schoonheid beleven en de warmte voelen van anderen. Noem mij naïef, liever dat dan een gevoelsdief.

Iedereen maakt fouten, ik zeker ook, en je mag me daarop wijzen zeker. Afstraffen? Dat is voor mij van lang geleden, van slechte leraren en pestkoppen. In deze tijd, eigenlijk in iedere tijd, word ik graag omringt door mensen die mij en mijn intenties zien en me leren groeien, met positieve feedback die ik kan oppakken om mijn eigen handelen te verbeteren.

Lak aan gehak

Hiermee een oproep aan journalisten, jullie doen goed werk, jullie zijn kritisch, en terecht. Je hoeft de ander niet af te maken door houding of toon. Goede vragen stellen maakt het interessanter en leerzamer. Ik ben al dat gehak van jullie en van mensen op sociale media al een tijdje zat gewoon.