Een werkgeefster geeft werk aan een werkneemster. De werkgeefster is niet persé een persoon, het kan een organisatie zijn, een bedrijf, een onderneming. Een werkgeefster is de partij die op basis van een arbeidsovereenkomst de bevoegdheid krijgt om de arbeidskracht van de werkneemster gedurende de overeengekomen periode en tegen de overeengekomen arbeidsvoorwaarden aan te wenden in de onderneming.
Er moet bij de werkgeefster sprake zijn van een gezagsrelatie. Dat betekent dat personeel in dienst of volgens instructies van de werkgeefster werkt, ook al krijg je geen instructies en heb je alle vrijheid je werk in te vullen. (De omschrijving van werkgeefster geeft overigens de opening dat de instructies en de gezagsrelatie niet persé van een persoon hoeven te komen, er is aan de toekomst gedacht?)
Om toch een menselijk gezicht te geven aan, en duidelijkheid te scheppen in, de relatie tussen de werkgeefster en de aanneemster van werk (zie voor deze uitdrukking vorige blogs), kent Nederland het beginsel van goed werkgeverschap. Er zijn drie belangrijke aspecten in dat goed werkgeverschap die interessant zijn: Onderzoeksplicht, Hoorplicht en Evenredigheid.
Het zijn interessante uitgangspunten waarbij de werkgeefster eigenlijk wordt aangesproken op het feit dat zij de belangen van de werk-aanneemster(s) mee moet wegen, zelfs met hen in gesprek dient te gaan en in moet gaan op bezwaren wanneer de werkgeefster ingrijpende beslissingen wil nemen. De Wet op de Ondernemingsraden is hier eigenlijk op gebaseerd en verder uit ontwikkelt.
Het omschrijven van goed werkgeverschap is nog steeds gebaseerd op communicatielijnen volgens het Nederlands recht en binnen het eigen land. Maar wat als die werkgever ver weg zit? Stel, je werkt bij het Trump imperium, of je werkt bij een Indiase eigenaar, zoals Tata.
Hoe geeft de werkgeefster dan invulling aan goed werkgeverschap?
Op welke manier merkt een werk- aanneemster(s) iets van de invulling van die relatie?
Sterker nog, kun je nog spreken van een relatie tussen werkgeefster en werk-aanneemster(s)?
Ooit had de PvdA de term schuivende panelen, en eigenlijk is dat ook wat je ziet bij arbeidsverhoudingen. De panelen zijn verschoven. De wetgeving gaat nog steeds uit van een relatie en van redelijkheid, en van werkgeefsters in relatie tot werk-aanneemsters. Ken je ze die werkgeefsters? Heb je er nog een gezicht bij? Voel je nog een relatie?
