Het is best verrassend dat bedrijven zo openlijk aangeven een ander beleid t.a.v. gender in te zetten. Hoe zeer feministen er in het verleden, onderbouwd met verschillende onderzoeken, ook op hebben gewezen dat vooroordelen op het gebied van gender mensen benadelen, er was geen beweging in te krijgen.Ineens is er de zomer van 2017, en achter elkaar komen er twee bewegingen in de pers en is het item hot. Niet langer is uw sekse, in welke vorm dan ook, van belang, maar bent u vooral klant en burger. Een mooie beweging, waarvan je alleen maar mag hopen dat het ook tot een vernieuwd personeelsbeleid mag leiden. Een mooie beweging die anderen wellicht volgen zullen?
Er zijn vast ook mensen die dit alles verschrikkelijk vinden en die het een ontkenning van hun bestaan als vrouw of man vinden. En hebben deze mensen een punt?
Ja, en nee. Ten eerste zijn er verschillen tussen mannen en vrouwen, om het even te beperken tot deze twee seksen. Dat dit lang, juist vanuit de harde sector, zoals de medische wereld, niet in beeld is gebracht, mag opmerkelijk genoemd worden. Zo worden medicijnen vooral op blanke mannen getest, en niet op vrouwen, en zeker niet op zwarte vrouwen. Toch reageren deze groepen, als ook zwarte mannen e.a., heel anders op medicijnen.
Tegelijkertijd wordt aan alles wat een verschil in beeld brengt, ook vaak een waardeoordeel gehangen. Zo worden vrouwelijke kenmerken, zoals het beter communiceren, meteen als zachte waarden benoemd. Mannelijke kenmerken zoals competitie gedreven, worden als harde waarden gezien en die worden in het bedrijfsleven als positieve kenmerken benoemd. Nog los van of deze ongenuanceerde indeling zomaar opgaat, ‘want zijn alle mannen competitie gedreven, en zijn alle vrouwen zo goed in het communiceren?’, is het waardeoordeel hetgeen waar de crux zit.
Jarenlang werd aangenomen dat meisjes niet goed waren in exacte vakken, gezien de instroom van vrouwen in de medische wetenschap, mag dit toch een vergissingen genoemd worden. Een andere manier van aanbieden, zoals een campagne, ‘een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’, heeft dit uiteindelijk doorbroken. Maar vooral is de beeldvorming over vrouwen en hun talenten gaan kantelen.
Datzelfde geldt ook voor mannen, zij zaten ook in een hokje en bleken bijvoorbeeld graag hun zorgtalent te willen ontwikkelen en voor hun kinderen te willen zorgen. Ondanks de vooruitstrevende sekseneutrale bejegening, is de strijd voor mannenverlof (die gek genoeg vooral door vrouwen wordt gevoerd) nog niet optimaal gerealiseerd. Hoe is dat bij de NS geregeld en gemeente Amsterdam?
