Kun je vertrouwen op wantrouwen?

In deze tijd van onzekerheid en aanpassen, van innovatie en regelgeving. In deze tijd waar zekerheden vaak tot het verleden behoren tijdelijk of wellicht definitief. Komt het woord vertrouwen in al zijn facetten bij bijna een ieder die ik ken regelmatig voor.

In deze tijd van onzekerheid en aanpassen, van innovatie en regelgeving. In deze tijd waar zekerheden vaak tot het verleden behoren tijdelijk of wellicht definitief. Komt het woord vertrouwen in al zijn facetten bij bijna een ieder die ik ken regelmatig voor.

Of het nu gaat om hun gezondheid en die van hun dierbaren, waarbij ze soms zelf het vertrouwen in zichzelf kwijtraakte omdat zij niet konden vertrouwen op hun eigen gezondheid. Of de werkelijke stand van zaken daarvan. Want ook zonder het te weten kun je ziek zijn.

Of denk aan de eigenaar van een dancing en/of bar die nog niet weet of hij/zij ooit weer open kan gaan en of ze er dan op kunnen vertrouwen dat alles uiteindelijk weer terugkeert naar weleer. Want stel dat ze weer open mogen gaan onder welke conditie is dat dan en zijn de gasten bereidt om daaraan te voldoen. Kunnen zij erop vertrouwen dat het goed komt.

Zo kan ik natuurlijk wel een tijdje doorgaan maar dan ga ik voorbij aan de essentie van mijn vraag .

Kun je vertrouwen op wantrouwen,
met ander woorden kun je zeker zijn dat jouw wantrouwen gerond is.
Dat daar waar jij wantrouwig over bent ook echt zo is.

Ergens best wel opmerkelijk dat je niet altijd zeker te kunt zijn dat jouw wantrouwen gegrond is. Dat jouw wantrouwen iets is waar je met alle zekerheid op kunt vertrouwen.  Vandaar mijn vraag nogmaals kun je vertrouwen op je wantrouwen. En misschien nog belangrijker hoeveel is dat je waard . Beter geformuleerd gaat jouw vertrouwen in je wantrouwen zover dat je er blind op vaart of is er toch ruimte voor ….precies wantrouwen.

Als ik het zo opschrijf voelt het een beetje als een kat die zijn eigen staart achterna zit omdat ie er zeker van is dat hij hem te grazen moet nemen, en waarbij als dat lukt en hij zijn eigen staart vast heeft ontdekt dat dat pijn doet of als het hem niet lukt bemerkt dat het onmogelijk is. Waardoor hij nog gefrustreerder raakt enz. enz. Pas als hij afgeleid wordt gaat het over en kan hij zich weer concentreren op wat er om zich heen gebeurt.

Mocht u het gevoel wat ik wat met bovenstaande metafoor hebt heb aangegeven bekend voorkomen, dan helpt Incitamentum u graag om uit deze vicieuze cirkel te stappen.

Scroll naar boven