Systemen en papier
Papier is uit, milieuvervuilend en dus kun je beter in geautomatiseerde systemen werken. Dat is de het gangbare uitgangspunt. Het is een rijdende trein die voortraast en hij lijkt bijna gratis en milieuvriendelijk. Het maakt je werk makkelijk, sneller, efficiënter en soms de mens overbodig. Het plaatsen van een kritisch noot wordt vaak gezien als ouderwets en mijn vraag is, is dat zo terecht?
Training Chat-GPT Introductie voor ondernemersraden
Energieverbruik
Dat automatisering en archivering in- of buiten de cloud veel energie vergt, begint langzaam door te dringen nu de enorme kolossen van IT-gebouwen het landschap beginnen te bevolken, waarbij geen enkel moeite wordt gedaan om hen qua vormgeving aantrekkelijk voor het zicht te maken. Windmolens zouden volgens sommigen horizonvervuiling zijn, leveren ons energie en kunnen leuk gepimpt worden, deze kolossen slurpen onophoudelijk energie en zijn lelijk.
Het leren louter via computers blijkt ook niet helemaal te matchen met de manier waarop ons brein werkt. Schrijven, rekenen en tekenen op papier doet blijkbaar iets positiefs met ons leervermogen, en als trainers zien we vrijwel iedere dag hoe dit proces verloopt en kunnen we niet zonder deze methode van ‘eigenmaken’.
Papieren archieven
Archiveren, wat immers een groot voordeel van geautomatiseerd werken is, blijkt ook vreemde kanten te hebben. Het systeem wordt niet meer ondersteund en jouw files, jouw website of jouw afbeeldingen zijn niet meer te openen, tenzij ze omgezet worden, wat weer niet automatisch kan en kostbaar is. papieren archieven kunnen nog iedere dag ontsloten worden, zelfs met oud taalgebruik.
Kostbare transitie
Het overzetten van informatie is kostbaar omdat het enorm veel tijd, geld en breinvermogen, energie en inzet opslokt van medewerkers, die er een aantal jaar, want de invoering van een nieuw systeem gaat niet snel leert de ervaring, mee bezig zijn. De inzet is dat de top van een organisatie een beter direct overzicht heeft van de prestaties van het bedrijf en zo op basis van actuele gegevens besluiten kan nemen. Het terugbrengen van FTE’s en kosten gaan vaak teniet bij de investeringen die systemen vragen, om nog maar niet te spreken over cyberaanvallen, losgeld en boetes bij fouten. Niemand evalueert, maakt een kosten-baten analyse, want je kunt niet meer terug toch?
Belasting
De trein rijdt en omkijken heeft geen zin, maar eigenlijk is dat wat we dagelijks doen. Waarom stel ik dat zo? We vergelijken het systeem met de eigenlijke taken en ervaringen, achteraf, helaas niet vooraf naar wat we verwachten dat er moet gebeuren, en zien daardoor steeds vaker dat het systeem domineert en niet ondersteunend is aan het werkproces. Werknemers moeten de problemen die daardoor ontstaan opvangen en worden extra belast. Flexibiliteit komt van mensen.
Processen
Bedrijfsprocessen worden gebaseerd op wat er nu gebeurd met een beperkte visie over waar je naar toe wil en zonder gebruik te maken van de innovatiekracht uit je organisatie. AI vult zich met oude informatie en geeft op die basis analyses. Maar wat totaal uit het zicht verdwijnt is of de algoritmes, de automatiseringsprocessen ook het doel ondersteunen wat van belang is en of zij het werk echt vergemakkelijken voor de medewerkers, klanten, de mensen?
Er zijn veel situaties bekend waarbij het werk niet makkelijker werd, te rigide, te belastend voor het personeel, en het doel van de organisatie uit het oog verloren raakte, niet in de laatste plaats bij de Toeslagenaffaire, maar ook binnen bedrijven.
Ziekmakend
Dat stoommachines kolen nodig hadden, en die kolen tot enorme milieu en gezondheidsschade heeft geleid zien we nu pas, achteraf, terwijl ook toen het adagium was, de trein rijdt, de vooruitgang is niet tegen te houden. Veel mensen die met kolen werkte leden aan beroepsziekten en de productie van kolen en de uitstoot waren niet gezond. Nu doen velen hun best schade uit het verleden te repareren door een beter milieu- en natuurbeleid. Of automatisering en robotisering het enige antwoord zijn hierop?
Evalueren?
In de maatschappij en de markt is steeds meer vraag om individualisering en verscheidenheid, als ook persoonlijke inbreng. De systemen waar mee gewerkt worden streven echter steeds meer naar standaardisering. Dit lijkt te wringen, maar leidt nauwelijks tot een evaluatie van het gebruik van automatisering en robotisering. Zeker is het geweldig wat er in de medische wereld gebeurd, in de kunsten, en ben ik blij dat ik niet meer met typex mijn blog hoef te bewerken, laat staan deze hoef te stencilen en rond te brengen op mijn fiets naar klanten en geïnteresseerden.
Een kritischere houding naar wat je wel en niet automatiseert en wat het werkelijk kost voor organisaties, nog naast de liabilities, zou ik wel eens in beeld willen zien.
Hand in hand
Papier gaat bij mij zeker niet verdwijnen in mijn werkmethode, het is niet vervuilend, wel wat belastend (behoudens productiebossen) en veel te recyclen, beter dan alles waarvan mijn computer gemaakt is. Leren met een computer is beperkend. Een goede analyse en evaluatie van de wijze waarop we automatisering en robotisering inzetten zou wenselijk zijn om niet weer het stoomtrein-effect te moeten meemaken bij een volgende generatie.
