Financieel dagblad concludeert dat mannen vooral investeren in start-ups van mensen die op hen lijken; namelijk andere mannen. Maar 1,6%, geeft het Financieel Dagblad op 27 september 2018 aan, van de start-ups kreeg financiering en stond onder leiding van een vrouw. Verrassende cijfers?
Jaren geleden publiceerde de Volkskrant een groot artikel over de vooroordelen in HRM-land bij het aantrekken van personeel, het zogenaamde headhunting. Beslissende personen bleken vaak van het mannelijk geslacht in de processen van werven en selecteren, en zo kwamen vrouwen ineens een glazen plafond tegen. Je kiest vooral wat bekend is en als je een blanke man bent, ga je voor al voor een blanke man.
Dat blijft niet beperkt tot het aannemen en selecteren maar het betreft ook salarisverhogingen en gelijke beloning. Inmiddels is in verschillende studies aangetoond, dat vrouwen het gesprek aangaan met hun bazen over inkomensstijging, maar dat ze het gewoon minder krijgen.
Er is veel geïnvesteerd in het assertiever maken van vrouwen, hun presentaties verbeteren etc., maar aangezien zij niet de besluitnemer zijn, loste dat het probleem niet tot nauwelijks op. Maar er zijn toch inmiddels ook vrouwelijke leidinggevenden? Tja, helaas hebben die hetzelfde beeld over andere vrouwen, en het betekent dus niet automatisch dat zij kritischer zijn over hun beeldvorming naar andere vrouwen. Deze vrouwen hebben zich vaak aangepast aan de bestaande cultuur en normen en waarden. Recent beschreef Angela Saini in haar boek ‘ondergeschikt’ hoe genderbiased de wetenschap zelfs is.
Een heel ander beeld krijg je in de wereld van de micro kredieten. Micro kredieten worden vaak verstrekt aan vrouwen en bedrijfjes van vrouwen, juist niet aan mannen. Het idee erachter is dat vrouwen meer verantwoordelijkheidsgevoel hebben, omdat deze vrouwen zorgen voor hun kinderen en familie. In de praktijk zijn deze vrouwen ook degenen die hun leningen terugbetalen, wat bij mannen in de praktijk niet of minder het geval bleek. Vrouwen betrekken de gemeenschap erbij, en het effect van het krediet is daarmee veel groter.
Dat vrouwen betrouwbare mensen zijn om in te investeren blijkt dus in de praktijk. Weliswaar is de vrouw hier cultureel ook in een bepaald rollenpatroon geplaatst, maar wel een die voor kredieten van belang is. Veel bedrijven geven daarnaast aan, dat men weet dat wanneer meer vrouwen betrokken raken bij het bedrijf prestaties en communicatie worden verbeterd. Dat leidt in Nederland niet tot stoere veranderingen en dus blijkbaar ook niet op het gebied van het investeren in start-ups, volgens Financieel Dagblad op basis van een onderzoek van de Vrije Universiteit door Eva Mol en investeerder Janneke Niessen.
Niet verrassend dus als je de lijn doortrekt naar wat al zichtbaar was. Wel stuitend als je ziet dat momenteel meisjes het waanzinnig goed doen op universiteiten, hogescholen en andere onderwijsinstellingen. Er komt, en er is, een enorm potentieel aangeboord in de afgelopen jaren onder vrouwen. Het niet binnenhalen van deze dames kan bedrijven en investeerders op achterstand brengen en leidt tot onderbenutting van talenten.
Tel daarbij op ‘de #MeToo kwestie’, dan is zelfs het binnenhalen van vrouwen en hen in beeld krijgen niet genoeg. Er is behoefte aan een cultuuromslag die al veel te lang op zich laat wachten. Dat gaat niet alleen maar over; ‘oh mogen we geen grapjes meer maken?’ Nee, het gaat over wezenlijk een vrouw als ander mens, als iemand die op jou lijkt als man, te beoordelen op wat ze kan, op wat ze doet, op wat ze weet, en wat ze kan presteren.
