Genderneutrailiteit en emancipatie

Het helpt als termen minder Gender Bias vertegenwoordigen en inclusiviteit uitstralen, immers je wil je als mens herkennen in termen waar je mee te maken krijgt. De ‘hen, hun’ is nog niet echt ingeburgerd , en wellicht moet er ook iets veel beters voor gezocht worden voor non binair? Dat taal van invloed is op de maatschappij en de maatschappij invloed uitoefent op taal is op dit moment heel zichtbaar. Dat we in een tijd van verandering en transitie zijn beland is herkenbaar en soms ook vreselijk verwarrend, ook op het werk.

Gender Bias

Gender bias betekent eigenlijk dat je iets zo omschrijft dat je mensen van een bepaald geslacht uitsluit. Er zijn nog andere manieren om mensen uit te sluiten (uitsluitingsmechanisme) zoals seksuele voorkeur, leeftijd, identiteit of uiterlijke kenmerken etc.. Gender gaat echter heel specifiek over de maatschappelijke positie van het geslacht.

In het boek van Midas Dekkers, ‘Wat loopt daar?’ focust hij op twee biologische opties; man of vrouw. We weten al heel lang dat er nog een optie is die bij geboorte kan worden ontdekt. Deze optie, intersekse of vroeger ‘hermafrodiet’ genoemd, die in de jeugd onmiddellijk operatief gecorrigeerd werd. Met alle gevolgen van dien zoals Raven van Dorst ons inmiddels door haar persoonlijke verhaal heeft laten inzien, en velen voor haar zoals Froukje Dillema.

Maatschappelijke constructies

Ouders krijgen gesprekken met kinderen die bewuster verkennen hoe zij zich voelen, dan de ouders vroeger mochten. Dit kan met het biologische aspect te maken hebben, maar Gender gaat ook om de maatschappelijke constructies rondom vrouwelijkheid en mannelijkheid. Makkelijker gezegd, wat vinden we ‘normaal’ bij een man of een vrouw in ‘onze cultuur’? Dit ‘normaal’ levert een patroon op waaraan je dient te voldoen, anders ben je raar of vreemd. In de huidige tijd begint het inzicht hierover te veranderen.

De kunst van ‘normaal’

Onder invloed van de popcultuur door o.a. ‘The Cure’ , Grace Jones en David Bowie, maar ook vele anderen, is het traditionele patroon van mannen en vrouwen gedrag, ook het uiterlijke, het zogenaamde ‘normaal’ al gedurende een langere tijd onder druk komen te staan. Denk aan kunstenaar Frida Kahlo. Maar ook, mannen zijn door de emancipatie meer gaan zorgen en schamen zich niet om met hun kind in de buggy, of dragend op het lichaam, rond te lopen. Dus in alle opzichten en zeker na #MeToo hangt er verandering in de lucht.

Er ontstaan ook vragen en dat is heel begrijpelijk. De verandering kun je zien als verruiming en de vrijheid om zaken te verkennen en naar eigen inzicht in te vullen. Als voorbeeld veel meer jongens dragen make up of nagellak, vroeger traditioneel een vrouwendingetje. Of jongens dragen lang haar zoals in de Middeleeuwen de trend was.

Mag ik dat zeggen?

Deze ontwikkeling kan ook verwarring oproepen en onduidelijkheid. Mag ik nog een grapje maken zoals vroeger?, hoor je vaak, of moet dat nou allemaal? Dat laatste is vaak ingegeven door onbekendheid en soms ook angst. Is wie ik ben niet meer relevant? Doe ik iets verkeerd? Mag ik nog mijzelf zijn? Moet ik nou overal opletten?

Ik snap de vragen, en in de Eeuw van mijn moeder, ‘De Omwenteling’ het boek van Suzanna Jansen, zie je de vader ook worstelen met de verandering ten tijde van de ‘VOS-cursus’ en de MoederMAVO. Nu is er weer zo een zoektijd aangebroken. Die tijd kun je vieren of je er tegen verzetten, maar bedrijven doen er goed aan hierover na te denken. De helft van je samenleving, vrouwen, wil zich herkennen in de taal die je gebruikt en vele anderen ook.

Man man man, de leasemaatschappij

De leasemaatschappij van mijn nieuwe auto mag hier nog iets over leren, want echt hoor, hoe moet ik me als goed huisvader gedragen in het beheer van mijn auto? In Belgie is de wetgeving al in 2020 aangepast naar ‘een voorzichtig en redelijk persoon’, as usual is Nederland niet het beste meisje of mensje in de klas en loopt achter.Maar ook een bedrijfsauto voor de vakman, wat moet de timmerexpert van het vrouwelijk geslacht hiermee? Beetje fantasie en je inleven in de ander maakt het leven mooier.